[HP15]

ENTERAL BESLENEN HASTALARIN BAKIMINDA KANITA DAYALI REHBERLERİN UYGULAMA ÖNERİLERİ

Günümüzde bilginin yönetimi, değişen toplumun sağlık bakım beklentileri, maliyet etkili bakım politikaları kanıta dayalı uygulamaları zorunlu kılmıştır. AMAÇ:Enteral beslenen hastanın hemşirelik bakımında, kanıta dayalı uygulama önerilerinin paylaşılması amaçlanmıştır. YÖNTEM:Bu makalede, APSEN ve diğer kanıta dayalı merkezlerde, araştırma gruplarının hazırladığı enteral beslenme rehberleri incelenmiş ve verilen öneriler kullanılmıştır. UYGULAMA ÖNERİLERİ:Enteral beslenme tüpü yerleştirildiğinde grafi ile doğrulandıktan sonra beslenmeye başlanmalıdır (Kanıt III; Öneri B). Enteral beslenme tüpü tıkandığında en önce “su” ile yıkanmalı tüp açılmassa hekimle pankreatik enzim istemi konusunda görüşülmelidir(Kanıt III; Öneri B). Aralıklı yöntemle beslenmeye başlanacağı zaman, beslenme sırasında ve sonrasında 30-60 dakika; sürekli beslenmede, beslenme süresince yatak başı 30-45 dereceye yükseltilmeli ve aspirasyon önlenmelidir (Kanıt III; Öneri B). Enteral beslenme tüpünden ilaç verilmeden önce ve sonra en az 15ml su ile yıkanmalı, ilaçlar ayrı verilmelidir. (Kanıt III; Öneri A). Enteral beslenme ürününe ilaç doğrudan eklenmemeli, ilacın çözünmesi için gastrik asit, safra ya da pankreas enzimlerinin gerekip gerekmediği ve ilaçların absorbsiyon alanları bilinmelidir. Besin şurup ya da asidik ilaçlarla karıştığında kristalleşerek tüp tıkanıklığına, ilaç ya da besinin biyoyararlılığının değişmesine neden olabilir. Tabletler, sıvı ilaçlar, osmalaritesi ve viskositesi yüksek olan ilaçlar sulandırılmalı, jelatinli kapsüller açılmalı, ilaçlar >30ml’den temiz enjektörle verilmeli, besin-ilaç etkileşimi olan ilaçlar verilmeden önce beslenmeye 30- 60 dakika ara verilmelidir. Enteral beslenmede gastrik rezidüel volüm (GRV) kontrol edilmeli, hastada abdominal ağrı ve distansiyon yoksa geri verilmelidir. Sürekli beslenme yönteminde GRV >200ml’nin ise abdominal ağrı ve distansiyon yoksa bir saat sonra tekrar kontrol edilmeli, kontrolde >200 mL’nin infüzyona dört saat ara verilmelidir. Dört saat sonraki kontrolde GRV >200 ml’nin ise hekime iletilmeli, 200mL< ise infüzyon hızı %50 azaltarak beslenmeye başlanmalı, GRV’e izlenmelidir (Kanıt III; Öneri B). SONUÇ:Hemşireler, enteral beslenen hasta bakımında kanıta dayalı rehberlerde önerilen “doğru, yararlı, etkili ve uygulanabilir” bilgileri klinik kararlarında kullanmak için kurumsal klinik protokollerini oluşturmalı ve sürekli güncelleyerek enteral beslenen hastaların daha güvenli bakım almalarını sağlamalıdır