[P166]

ERCP SONRASI PANKREATİKODUODENAL YARALANMALARIN YÖNETİMİ

Amaç: ERCP kullanım sıklığı arttıkça görülen komplikasyonlar da orantılı olarak artmaktadır. Çalışmamızın amacı ERCP sonrası pankreatikoduodenal yaralanmaların yönetimindeki tecrübelerimizi paylaşmaktır. Yöntem ve Gereç: Ocak 2005 ile Ocak 2010 tarihleri arasında ERCP sonrası pankreatikoduodenal yaralanma nedeniyle takip ettiğimiz hastaların verileri retrospektif olarak analiz edildi. Hastaların demografik bilgileri, ERCP endikasyonu, yaralama semptomları, tanı aracı, tedavi yöntemi ve yatış süreleri incelendi. Bulgular: Toplam 24 hasta ERCP sonrası pankreatikoduodenal yaralanma tanısı ile takip edildi ve yaş ortalaması 57,5ti (26-97). Hastaların 22’sine koledokolithiasis, 2’sine periampuller tm ön tanısı ie ERCP yapılmıştı. En sık rastlanan yaralanma semptomu karın ağrısıydı. 21 hastada tanı BT ile konuldu ve BTde en sık izlenen bulgu retroperitoneal serbest havaydı. Toplam 5 hastaya acil cerrahi girişim uygulandı; bunlardan 4’ünde BT de kontrast ekstravazyonu mevcuttu, 1 hasta ise üst GİS kanama nedeniyle acil operasyona alındı. Ortalama yatış süresi 15 gündü (1-95) ve 19 hasta şifa ile taburcu edilirken 4 hastamızda ölüm gerçekleşti. Sonuç: ERCP deneyimli endoskopistlerin elinde güvenli bir tanı ve tedavi aracıdır. ERCP sonrası pankreatikoduodenal yaralanma saptanan hastaların çoğunluğu konservatif izlenebilir ancak peritoneal irritasyon bulguları varlığı veya BT de kontrast ekstravazasyonu izlenmesi halinde acil cerrahi girişim planlamalıdır.