[P24]

İLEUS TANISI İLE NEOSTİGMİN METİLSÜLFAT UYGULANAN HASTALARIN RETROSPEKTİF DEĞERLENDİRİLMESİ

B. Bayraktar*, G. Demiral**, A. Özçelik**, T. Atak**, C. Achmet***, S. Aslan**, P. Güzel**, K. Orhun**, C. Erengül**
*İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Genel Cerrahi AD
**SB Göztepe EAH Cerrahi Kliniği
***SB Göztepe EAH Aile Hekimliği Kliniği

Bir asetilkolinesteraz inhibitörü olan ve barsak duvarında kolinerjik (parasempatik) aktiviteyi arttıran neostigminin ileus tanısı ile kliniğimizde takip edilen hastalardaki kullanımını retrospektif olarak değerlendirdik. Ocak 2008-Aralık 2009 tarihleri arasında gaz-gayta çıkaramama şikayetleriyle kliniğimize başvuran ve ileus tanısı ile takipleri devam ederken Neostigmin metilsülfat uygulanan 8’ i kadın 31 hasta çalışmaya dahil edildi. Olası ciddi yan etkiler nedeniyle kardiyak hastalığı olanlara bu tedavi uygulanmadı. Tüm hastalarda ilk muayene ve ilaç uygulama öncesinde batın muayenesi ve rektal tuşe yapıldı. Hastaların yaşı, şikayetlerinin başlangıç süresi, ek hastalık varlığı, geçirilmiş operasyon öyküsü, konstipasyon öyküsü (haftada bir kez ve daha az dışkılama olması), ileus öyküsü, ayakta direkt batın grafisinde hava sıvı seviyesi varlığı, yatış sonrası tedaviye başlama zamanı, uygulanan ilaç dozajı, tedavi süresi, gelişen ilaç komplikasyonu, tedaviye yanıt durumu ve kesin tanı retrospektif olarak incelendi. Hastaların yaş ortalaması 52.4 (35-72) idi. Şikayetlerin başlangıç süreleri 3 gün ile 3 ay arasında değişmekteydi. Geçirilmiş operasyonlar 13 hastada (4 benign, 9 malign) saptandı. 14 (% 51.6) hastada ADBG’ de hava sıvı seviyesi saptandı. 24 (% 77.4) hastada batında belirgin distansiyon mevcut olup 25 (% 80.6) hastada yaygın hassasiyet saptandı. Neostigmin methylsülfat 0.5 mg ampul,150 ml’ lik izotonik NaCl içerisinde 15 dakikada günde 3 defa uygulandı. Tedavi süresi ortalama 3 gün (2-5 gün) sürdü. İlaç kullanımına bağlı 5 hastada bulantı-kusma, 4 hastada şiddetli karın ağrısı ve 3 hastada monitörizasyon gerektiren bradikardi gözlendi. 14 (% 45.1) hastada uygulama sonrası defekasyon geliştiği ve ileus bulgularının kaybolduğu gözlendi. 17 hasta ise obstrüksiyon bulgularının gerilememesi üzerine ameliyat edildi. Çalışmamızda neostigmin uygulanan hastaların büyük kısmında mekanik obstrüksiyon saptanmıştır. Bilgisayarlı tomografinin erken dönemde yaptırılamaması veya tecrübeli bir radyoloğa yorumlatılamamasının bunda etkili olduğunu düşünmekteyiz. Paralitik obstrüksiyonlarda etkin bir tedavi olan neostigminin ciddi kolinerjik yan etkilerinden dolayı hastaların moniterize edilerek verilmesini önermekteyiz.