[P291]

LAPAROSKOPİK KİST HİDATİK TEDAVİSİ DENEYİMLERİMİZ: 9 OLGU

GİRİŞ: Karaciğer Hidatik kisti, bir çok endemik bölgede olduğu gibi ülkemizde de sıklıkla görülen bir hastalıktır. Hastalığa yaklaşım ise medikal tadaviden hepatik rezeksiyonlara kadar uzanmaktadır. Bununla beraber artan laparoskopik teknik deneyimler, gelişen araç ve cihazlara paralel olarak, yapılan girişimler minimal invaziv yönüne kaymaktadır. AMAÇ: Bu çalışmada Ankara Mevki Asker Hastanesi Genel Cerrahi kliniğinde 2005-2010 yılları arasında uyguladığımız Laparoskopik Karaciğer Hidatik Kistotomi ve Drenaj ameliyatlarımızın sonuçları sunulmaktadır. YÖNTEM: Genel Cerrahi Kliniğimizde Ocak 2005–Mart 2010 tarihlerinde opere edilen 9 olgu yaş, cinsiyet, kistin karaciğerde yerleşim yeri , uygulanan teknik, ameliyat süresi, komplikasyonlar, mortalite-morbitide ve hastane kalış süresi açısından değerlendirildi. BULGULAR: Yaş ortalaması 24 (20-36 ) olan hastaların bir tanesi kadın diğerleri ise erkekti. Hastaların tamamı çapına bakılmaksızın kist sayısı tek, karaciğer ön yüzde ve karaciğer kapsülüne uzaklığı 1cm den az olacak şekilde seçildi. Vakaların hepsine ameliyattan 4 hafta önce ve sonrasına kadar oral 2X1 olarak albendazol (10–15 mg/kg/gün) tadavisi verildi. Ortalama ameliyat süresi 85 (60-130) dakikaydı. Tüm kistlere klasik tekniğine uygun laparoskopik kistotomi + kısmı perikistektomi uygulandı. . Açığa geçilen vaka olmadı. Mortalite olmadı. İki vakada ameliyat sırasında görülmeyen fakat daha sonra kist lojuna konan drenden gelen safra sızıntısı oldu. Bir tanesi 5 gün içinde azalarak kesilirken, devam eden diğer vakada ise sızıntı ERCP + papillatomi sonrasında tedricen kesildi. Postoperatif hastane kalış süresi ortalama 4 (2-10) gündü. Oralama takip süresi 18 (1-48 ) ay oldu. Takip süresi içinde nüks gelişen vaka olmadı. TARTIŞMA/SONUÇ: Karaciğer kist hidatik hastalığında ilk laparoskopik cerrahi 1991 yılında uygulanmıştır Bunu takip eden süre içinde etkili, uygulanabilir bir teknik olarak kabul görmüşse de; nüks edebilme, ameliyat sırasında karın içine parazitin yayılma riski, anaflaksi ihtimalinden dolayı laparoskopik yaklaşımla ilgili çekinceler sürmektedir. Sonuç olarak uygun yerleşimli, komplike olmayan kist hidatik vakalarında laparoskopik yaklaşımın güvenle uygulanabileceği düşüncesindeyiz.