[P3]

AKUT APANDİSİTTE TANISAL YAKLAŞIMLAR

Giriş: Karın ağrısı ile acile başvuran hastalarda erken ve doğru tanı çok önemlidir. Materyal ve Metod: Demografik veriler, ateş varlığı, lökosit (BK) ve hCRP düzeyleri, ultrasonografi (US) ve tomografi (BT) sonuçlarının akut apandisit tanısıyla Başkent Üniversitesi İstanbul UAM’da apendektomi yapılan ardışık 89 hastada histopatolojik tanıyı ve/veya perforasyonu öngörmedeki duyarlılığı araştırıldı. Bulgular: Median yaş 29, K/E 50/39. 70 hastada (%79) histopatolojik tanı akut apandisitti, bunların 19’unda (%27) perforasyon mevcuttu. Median BK 12100/mm3 (a: 4000-19200), hCRP 9,7 (a:0,5-200). 69 (%78) hastaya tanı için US, 20 (%25) hastaya da ek olarak BT yapılmıştı. US ve BT’nin akut apandisiti doğru tanılama yüzdesi sırayla %48 ve %65’ti. Ateş, ort. yaş, cins, , BK, ve hsCRP değerleri, patolojik tanısı apandisit olan ve olmayan hastalarda benzerdi (p>0.05). Perfore hastalar daha ileri yaşta olma eğilimindeydi (31 ve 40 yaş) (rs: 0.22, p=0.05). BT’nin perfore apandisitlerde tanısal değeri artmaktadır (rs: 0.47, p=0.0001). hCRP arttıkça perforasyon olasılığı artmaktadır (22,5 ve 44 mg/dl) (rs: 0.32, p=0.006). BK düzeyleri akut apandisit ve perforasyon tanısında istatistiksel olarak anlamlı olmamıştır. 8 hastada (7’si perfore ap.) komplikasyon (7 yara enfeksiyonu,1 koleksiyon) vardı. Sonuç: US, BT, BK ve hCRP akut apandisit tanısında yararlı olmakla birlikte, etkinlikleri sınırlıdır. Bu çalışmada yalnızca hsCRP arttıkça perforasyon oranının arttığı gösterilmiştir. BT perfore apandisitte daha anlamlı daha anlamlı pozitif sonuç vermektedir. Akut apandisitte klinik değerlendirme hala en önemli tanısal yöntemdir.